Մեկուկես տարի անորոշության մեջ. մայոր Հայկյանին փնտրում են և՛ զոհվածների, և՛ ողջերի մեջ


Մեկուկես տարի անորոշության մեջ. մայոր Հայկյանին փնտրում են և՛ զոհվածների, և՛ ողջերի մեջ
Հունվար 30 17:18 2022

Պատերազմի երկրորդ օրը՝ 2020թ. սեպտեմբերի 28-ին, Արցախի պաշտպանության բանակը հրապարակել է զոհվածների անունները, որտեղ եղել է նաև մայոր Նիկոլայ Հայկյանի անունը: Այդ օրից անցել է 1,5 տարի, և մինչ օրս 48-ամյա մայորի ո'չ աճյունն է հայտնաբերվել, ո'չ էլ «Կարմիր խաչի» փնտրտուքն է արդյունք տվել:

Կինը՝ Կատյա Բուդաղյանը, պատմում է, որ ամուսինը Ջրականի զորամասում էր ծառայում, սեպտեմբերի 25-ին դիրքեր պետք է բարձրանար: Այդ օրն իրեն հիվանդանոցից տուն է տարել դեռևս լրիվ չապաքինված:

«Ամուսինս 24-ին էր տուն եկել, շատ անտրամադիր էր, հաց չկերավ, ոչինչ չխոսեց: Նեղվել էր, որ բուժումներն ինձ չէին օգնել, քայլել չէի կարողանում: Ինքն էլ առողջական խնդիրներ ուներ, ասացի` գնա հոսպիտալ, ասաց` դիրքերից գամ՝ հետո ու շտապ գնաց»,- ամուսնու հետ վերջին զրույցն է վերհիշում Կատյան:

Հադրութի շրջանի Թաղասեռ գյուղի հայոց լեզվի ուսուցչուհի Կատյա Բուդաղյանը պատմում է, որ սեպտեմբերի 27-ի վաղ առավոտյան գյուղն արդեն թիրախավորված էր: Իրենք արթնացել են առաջին զարկից, պատուհանի ապակիները փշրվել են, փոշին՝ պատել տունը: Այդպես են իմացել, որ պատերազմը սկսվել է: Երեխաների օգնությամբ իջել են առաջին հարկ, որ բեկորներից պաշտպանվեն:

Որդիներից ավագը ժամկետային զինծառայող էր այդ ժամանակ, նա նույնպես սեպտեմբերի 25-ին էր դիրքեր բարձրացել: «Զանգեցինք տղայիս, ամուսնուս, եղբորս, բայց ոչ մեկի հետ չհաջողվեց կապվել: Ամենից շատ որդուս համար էի անհանգիստ: Ամուսինս մեկ րոպեով զանգեց, փոքր տղաս հարցրեց՝ պա'պ, ի՞նչ է կատարվում, ասաց՝ լավ-լավ, հետո, վիճակը շատ վատ է, ու անջատեց: Դա նրա վերջին զանգն էր»,- պատմում է Կատյան:

Կատյայի ընտանիքը վերջինն է դուրս եկել Թաղասեռից, սեպտեմբերի 27-ի գիշերը քույրը զանգել և ասել է, որ պետք է դուրս գան: Ասում է՝ այդ ժամանակ նկատեցին, որ գյուղում մարդ չկա, բոլորը հեռացել են: Համայնքապետն ասել է՝ մենակ դուք եք մնացել, պետք է դուրս գաք:

«Քույրս իր երեխաների հետ եկավ մեզ մոտ, գիշերը մի մեքենա եկավ և մեզ տարավ անտառ: Այնտեղ հին շենատեղի ունենք և մի եկեղեցի, որտեղ էլ պատսպարվեցինք: Երեկոյան մեր թաքստոց եկավ հորեղբորս տղան և ասաց, որ Կոլյան վիրավորվել է: Նա լաց էր լինում, հասկացա, որ չցանկացավ վատ լուրը միանգամից հայտնել երեխաներիս: Նա նույնպես հեռուստացույցի հաղորդագրությունից էր տեղեկացել ամուսնուս զոհվելու մասին:

Շարոնակությունը՝ սկզնաղբյուր կայքում