«Նիկոլին պետք է ածանցել, հաշվել սահմանը, այնուհետև լոգարիթմել». Վիտալի Մանգասարյան


«Նիկոլին պետք է ածանցել, հաշվել սահմանը, այնուհետև լոգարիթմել». Վիտալի Մանգասարյան
Նոյեմբեր 22 19:21 2024

Վիտալի Մանգասարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Նիկոլին պետք է ածանցել, հաշվել սահմանը, այնուհետև լոգարիթմել:

Փորձեմ Նիկոլին համեմատել մաթեմատիկական ֆունկցիաների և որոշ հասկացությունների հետ:

Ածանցյալը ցույց է տալիս ֆունկցիայի փոփոխման արագությունը, և այս համատեքստում Նիկոլի և ածանցյալի միջև կարելի է զուգահեռներ անցկացնել։ Շատ դեպքերում Նիկոլը արագ փոխում է իր դիրքորոշումը, բայց, ինչպես ֆունկցիայի ածանցյալը, դա հաճախ արտահայտվում է կարճաժամկետ փոփոխություններով՝ առանց հիմնարար ազդեցության։

Օրինակ՝ երբեմն նա «մի պահ արագանում է» (կտրուկ որոշումներ է կայացնում), բայց երկարաժամկետ ինտերվալում փոփոխությունները կա´մ չկան, կա´մ էլ աննշան են:

Լոգարիթմը դանդաղ աճող ֆունկցիա է, որը ցույց է տալիս, որ մեծ արդյունքներ հնարավոր է հասնել միայն մեծ սկզբնական ազդեցության դեպքում։ Նիկոլը նման է լոգարիթմին, որովհետև նա փորձում է հասնել որոշակի արդյունքների, բայց դա հաճախ տեղի է ունենում միայն մեծ ռեսուրսներ վատնելուց հետո։

Օրինակ՝ նա կարող է մեծ խոստումներ տալ, բայց արդյունքները կա´մ չեն լինում, կա´մ էլ փոքր և աննշան են:

Սահմանը (lim) օգտագործվում է գնահատելու համար, թե ինչի է մոտենում ֆունկցիան, երբ որոշակի արժեք է ընդունում։ Նիկոլի աշխատանքը նման է սահմանին, որովհետև նա մշտապես «կարծես» մոտ է լավ արդյունքների, բայց այդ արդյունքներին իրականում երբեք չի հասնում։ Նա կարող է խոստանալ, որ «հաջորդ քայլը» կբերի մեծ փոփոխություններ, բայց այդ «քայլը» հաճախ մնում է անիրագործելի։

Օրինակ՝ քաղաքական գործիչը կարող է մշտապես խոստանալ բարեփոխումներ, որոնք իրականում չեն իրականացվում։

Մերօրյա իրականության մեջ, երբ գրեթե ամենօրյա ռեժիմով «ներկա նախկին» կեղծ օրակարգ է գեներացվում, հասարակ քաղաքացին դժվար է կարողանում կողմնորոշվել և տրամաբանական կարծիք արտահայտել, ուստի անհրաժեշտ է, որպեսզի ամեն մեկն իր համար առնվազն հարցադրում անի՝ այդ ե՞րբ և ինչպե՞ս էր, որ «սահմանը» ոչ միայն կարողանում էինք հաշվել, այլ կարողանում էինք նաև ՊԱՀԵԼ:

Ամփոփելով՝

Նիկոլը շատ «զգայուն» է, արագ արձագանքում է արտաքին աղմուկին, բայց կայուն որոշումներ չի կայացնում։ Նա մեծ ռեսուրսներ է պահանջում, բայց տալիս է միայն փոքր արդյունքներ։ Եվ վերջապես, թվում է, թե նա «միշտ մոտ է» լավ արդյունքներին, բայց դրանց երբեք չի հասնում»։