ԵՊՀ Արևելագիտության ֆակուլտետի Իրանագիտության ամբիոնի վարիչ Վարդան Օսկանյանը գրել է․
«Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև հնարավոր պատերազմի վերաբերյալ տեղեկատվության և ապատեղեկատվական հոսքերի հսկայական աղմուկի հորձանուտում առայժմ լայնածավալ պատերազմի մասին խոսելն անժամանակ է։
Սպիտակ տան անանուն աղբյուրներին հղմամբ՝ արևմտյան ԶԼՄ-ներում արտահոսքեր են տեղի ունենում առ այն, որ նախագահ Թրամփը լրջորեն է մոտենում անուղղակի բանակցություններ սկսելու Իրանի պաշտոնական դիրքորոշմանը, ուստի նման գործընթացը բացառելն անհնար է։
Սրան զուգահեռ, սակայն, կողմերը կոշտացրել են հռետորաբանությունը և ավելացրել ռազմական պատրաստությունները, որոնք, այդուամենայնիվ, ցուցիչ չեն, որ ամեն ինչ հենց այս պահին վստահաբար ընթանում է Իրան-ԱՄՆ լայնածավալ ռազմական բախման հանգեցնելու սցենարով։
Ակնհայտ է, որ նման պատերազմը ձեռնտու չէ ո՛չ Թեհրանին, ո՛չ Վաշինգտոնին, սակայն այդպիսի պատերազմի շահառու այնուամենայնիվ կա՝ Նեթանյահուի վարչակարգը, ուստի չպետք է ամբողջությամբ բացառել, որ վերջինիս հնարավոր սադրիչ գործողությունները կարող են դառնալ այն կայծը, որից կբռնկվի մերձավորարևելյան «վառոդի տակառը»:
Բայց այստեղ էլ հայտնվել է լրացուցիչ զսպող հանգամանք, Սիրայում թուրքական զորքերի առաջխաղացումը և հատկապես ՀՕՊ համակարգերի տեղակայումը, որը զգալիորեն ավելացնում է հենց սիրիական հողի վրա կամ օդում թուրք-իսրայելական բախման վտանգը։
Այնպես որ, Մերձավոր Արևելքում, ինչպես գրեթե միշտ, իրավիճակը շատ բարդ է, իսկ այժմ՝ նաև չափազանց դինամիկ»։
