Աշոտ Փաշինյան․ սուպերհերոսից մինչև բանվոր


Աշոտ Փաշինյան․ սուպերհերոսից մինչև բանվոր
Հունիս 30 11:07 2022

Ընդհանրապես, հայկական ընտանիքներում միշտ էլ տղա երեխաները արտոնություններ ունեն, հատկապես երբ ընտանիքի միակ տղա ժառանգն են. նրանց երես են տալիս, միշտ լավ պատառը նրանց է հասնում, միշտ բոլորի ուշադրության կենտրոնում են ու ընտանիքի, նրանց բարեկամների սիրելին: Փաշինյանների ընտանիքում կարծես հակառակն է․ ընդամենը 22-ամյա Աշոտը վերջին 4 տարում ինչ դեր ասես, որ չստանձնեց, ինչ օր ասես, որ չքաշեց: 

Աշոտը նախ անկախ Հայաստանի առաջին «արքայորդին» էր, որ գնաց ու բանակում ծառայեց: Աշոտի ծառայությունը հանրությանը ներկայացվեց որպես չտեսնված ու չլսված մի իրադարձություն: Նիկոլ Փաշինյանը նախ դա թանկով ծախեց ժողովրդի վրա` ներկայացնելով որպես իր անսպառ հայրենասիրության, «հեղափոխական» արժեքներին, բոլորի հավասարության սկզբունքներին իր նվիրվածության ապացույց: Բանակ զորակոչվելուց հետո Աշոտի մասին հանրությունը մի պահ մոռացավ, Աշոտն էլ երևի մի փոքր հանգստացավ իր մասին խոսակցություններից: Այդ ընթացքում միայն մի քանի անգամ Աշոտի անունը մամուլում հայտնվեց, երբ նրան տեսել էին Ստեփանակերտում զբոսնելիս, և երբ մամուլում գրվեց, որ Զորի Բալայանի թոռան հետ կռիվ է արել, քանի որ զինվորներին փորձել է արգելել տնից ծանրոցներ ուզել, այսինքն` մի հեղափոխություն էլ ինքն է ուզել անել բանակում:

Աշոտի անունը կրկին Փաշինյանի ու թիմակիցների պատճառով մամուլում սկսեց հայտնվել 44-օրյա պատերազմի ընթացքում, երբ «իմքայլական» պատգամավորներն, իրար հերթ չտալով, Ֆեյսբուքում էպոսներ էին հյուսում Աշոտի քաջագործությունների մասին, թե իբր դիրքից բոլորը փախել են, միայն Աշոտն է մինչև վերջ կանգուն մնացել: Նույնիսկ ֆեյսբուքյան իշխանական առանձին խմբերում քննարկման էին դրել Աշոտին ազգային հերոսի կոչում շնորհելու հարցը: 

Բանակից վերդառնալուց հետո Աշոտ Փաշինյանի սուպերհերոս լինելու մասին քննարկումներն իրենց տեղը զիջեցին տեխնոերաժշտության ներքո նրա պարի, որը շատերի կողմից «դիվական» էր որակվում, և նրա հագուկապին վերաբերող թեմաներին: Աշոտի սուպերհերոս կերպարին փոխարինելու եկավ ժամանակի «ոսկե երիտասարդի» կերպարը: Բայց չէ՞ որ բանակից եկած տղան պետք է ինչ-որ բանով զբաղվի..., այստեղ կրկին Աշոտ Փաշինյանի կյանքը վերածվեց «Թրումանի շոուի», երբ նրա կյանքը դարձավ հոր փիառ արշավի մի բաղադրիչը: Աշոտին սարքեցին գարեջրավաճառ, մինչդեռ նա կարող էր, օրինակ, մեկ այլ, հանրության հետ անմիջական շփում չպահանջող աշխատանքով զբաղվել, իր հոր հասցեին էլ վիրավորական արտահայտություններ լսելու տհաճությունից ազատվել, բայց չէ. նա հենց պիտի գարեջրավաճառ աշխատեր, որպեսզի մարդիկ ասեին` «Այ, տեսե՛ք, վարչապետի որդի է, բայց գարեջուր է վաճառում, ի՜նչ դեմոկրատ մարդ է մեր Նիկոլը»: 

Աշոտի զոհաբերությունը շարունակվեց, երբ հայրը հրապարակավ հայտարարեց, թե պատրաստ է որդուն՝ որպես գերի, Բաքու ուղարկել` հայ ռազմագերիների ազատության փոխարեն: Աշոտը սուպերհերոսից դարձավ «մարտիրոս», Նիկոլ Փաշինյանն էլ` Աբրահամ, որ պատրաստ էր զոհել իր որդի Իսահակին: 

Վերջերս էլ իր հարազատ եղբոր` 4 ընկերության տնօրեն լինելը արդարացնելու համար խեղճ Աշոտին բանվոր սարքեց, թե նա կավագործի օգնական է, սովորական բանվոր: Ի դեպ, Փաշինյանը որդուն կարող էր հենց միայն «կավագործի օգնական» կամ «արհեստավոր» անվանել, բայց նա օգտագործեց հենց «բանվոր» բառը` որպես դասակարգի ներկայացուցիչ: Այսպիսով՝ Աշոտը մինչև վերջ դիրքը չլքող սուպերհերոսից դարձավ սովորական բանվոր: Հաջորդիվ որպես ի՞նչ է հասարակությանը ներկայացվելու Աշոտը, թերևս կախված է պահի թելադրանքից, բայց ի՞նչ պլաններ ու երազանքներ ունի նա, ինչ մասնագետ է ուզում դառնալ, ինչո՞վ է ուզում զբաղվել...: Սիրելի‘ Աշոտ, եթե քեզ գերի են վերցրել, նշան տուր: 



loading...